Рубрика: Новости

В городской библиотеке № 16  для посетителей библиотеки и  учащихся 9 «Б» класса был проведен литературный час «Романтик из Люцинки». Мероприятие приурочено к 215-летию со дня рождения белорусского поэта, драматурга, театрального деятеля, просветителя Винцента Дунина-Марцинкевича. Вниманию пользователей был предложен видеоролик о жизни и творчестве поэта. Самые активные приняли участие в викторине по творчеству Дунина-Марцинкевича «А ты знаешь?». Также посетители библиотеки имели возможность ознакомиться с книжной выставкой «Спасцігаючы Дуніна-Марцінкевіча», на которой была представлена литература о  его жизни и творчестве. Его личность – загадка. Многие ученые до сих пор спорят о его настоящем имени, подлинности дворянства, авторстве главного произведения и даже датах рождения и смерти. Впрочем, в одном они согласны – гениальность нашего соотечественника неоспорима.

В центральной детской библиотеке им. А.П. Гайдара для ребят из группы продлённого дня ГУО «Средняя школа № 2 г. Бобруйска» было организовано громкое чтение рассказа «Герои далёкой войны» из сборника Татьяны  Домарёнок «Мы не забудем!». Ребята узнали о подвиге Марата Казея, который погиб во время войны, как настоящий герой. Он ничего не боялся, ходил в разведку, доставал важные сведения, участвовал в боях вместе со всеми, как взрослый, а ведь ему было всего четырнадцать лет. Узнали школьники о том, как война закаляла воевавших на фронтах людей, делала их духовно непобедимыми.

Подрастающему поколению нашей страны необходимо хранить добрую память о героях Великой Отечественной войны, не забывать о том, сколько горя и страданий пришлось вынести военному поколению, сколько сил и энергии было вложено для восстановления белорусских городов и сёл.

Месца Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча ў гісторыі айчыннага пісьменства вызначана трывала: пачынальнік новай беларускай літаратуры. Вядомы даследчык Я. Янушкевіч  пералічвае наступныя іпастасі нашага земляка: першы прафессійны літаратар, таленавіты актор, адметны драматург, экспромтны паэт, працавіты перакладчык, актыўны грамадскі дзеяч, яркі публіцыст, бацька патрыятычнага сямейства, і самае галоўнае – перакананы асветнік. Літаратура стала для яго жыццёвай неабходнасцю, сродкам грамадскага жыцця.

Жыццёвы шлях пісьменніка ахоплівае ледзь не ўсё XIX cтагоддзе. Кожны беларус, ды і не толькі беларус, добра ведае такія творы Дуніна-Марцінкевіча, як “Ідылія” і “Пінская шляхта”, але тое, што нарадзіўся першапачынальнік беларускай драматургіі менавіта на бабруйскай зямлі ў фальварку Панюшкавічы Бабруйскага павета. вядома не кожнаму.

У біяграфіі Дуніна-Марцінкевіча шмат белых плям. Нават год яго нараджэння быў пад пытаннем. Але гісторык беларускай культуры Г. Кісялеў адшукаў і апублікаваў метрычны запіс Бабруйскага парафіяльнага касцёла аб хрышчэнні Вінцэнта, якое адбылося 23 студзеня (па старому стылю) 1808 г. У ім засведчана, што Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч і нарадзіўся ў той жа дзень, і быў ахрышчаны ў першы дзень народзін толькі “адной вадой”, “дзеля бяспекі для жыцця дзіцяці”. Кволаму хлопчыку было дадзена двайное імя Вінцэнт-Якуб, другім імем пісьменнік не карыстаўся. Хлопчык аказаўся жывучым, здолеў «зачапіцца» ў гэтым свеце. Можа, двайное імя напоўніла яго двайной сілай і дапамагло справіцца з хваробай?

У рамане “Каласы пад сярпом тваiм” Уладзімір Караткевіч дае апісанне вобраза пісьменніка: “На краёчку канапы, у кутку, сядзеў, зручна ўцiснуўшыся ў мяккую падушку, нiбы патануўшы ў ёй круглаватай фiгуркай, маленькi дабрадушны гарбун. Горб у яго быў невялiчкi i нагадваў бы лёгкую сутуласць, калi б толькi правае плячо не было вышэй за левае… На круглым мяккiм аблiччы блукала ўседаравальная, расчуленая ўсмешка. Гарбуну было год сорак пяць, але праставатыя блакiтныя вочы, светла-русыя валасы, … румяны ўсмешлiвы рот надавалi ягонаму аблiччу добры, наiўны, у нечым дзяцiны выраз”.

Хоць у Дуніна-Марцінкевіча і меўся псеўданім Навум Прыгаворка, ён не хаваў у большасці выпадкаў свайго аўтарства. У вершы “Хiба я стары?” ён даў адпор тым, хто “манеры салонаў засвоiлi ўмела”:

Ваш суд мне не страшны, хай злосна скавыча

У будцы сабака, увагi на пса не звярну я.

Як раiць пясняр Cыракомля, пiшу я

Цяпер, як заўсёды, на мове мужычай.

В. Дунін-Марцінкевіч, класік XIX ст. – сапраўды велічная постаць у нашай літаратуры. Вуснамі свайго адукаванага прадстаўніка Радзіма сказала адназначна: Беларусь жыве! І будзе жыць. Бо ніколі не загіне народ, які мае такую самабытную культуру, такую адметную і звонкую мову.

Давайце паслухаем Дуніна-Марцінкевіча.

4 лютага спаўняецца 215 гадоў з дня нараджэння класіка беларускай літаратуры і драматургіі, паэта, тэатральнага і грамадскага дзеяча Вінцэнта Іванавіча Дуніна-Марцінкевіча.

Цэнтральная дзіцячая бібліятэка імя А.П.Гайдара правяла для наведвальнікаў аддзялення дзённага знаходжання для інвалідаў установы “Тэрытарыяльны цэнтр сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва Ленінскага раёна г. Бабруйска”  літаратурную гадзіну “Рамантык з Люцінкі”, прысвечаную В.І.Дуніну-Марцінкевічу.

Удзельнікі мерапрыемства даведаліся, што Дунін-Марцінкевіч – наш зямляк, які нарадзіўся ў фальварку Панюшкавічы Бабруйскага павета Мінскай губерні (цяпер Бабруйскі раён Магілёўскай вобласці) у шляхецкай сям’і Яна Дуніна-Марцінкевіча і Марцыяны з роду Нядзведзкіх. Разам з пісьменніцкай дзейнасцю Дунін-Марцінкевіч актыўна займаўся  асветніцкай працай – арганізоўваў беларускія школы, збіраў фальклор, запісваў размоўную мову. У доме драматурга  збіралася  інтэлігенцыя, падчас гэтых сустрэч абмяркоўвалі стан беларускай культуры і літаратуры.

Завяршылася літаратурная гадзіна знаёмствам з кнігамі, прадстаўленымі на кніжнай выставе “Я, выхаванец Бабруйскага павета…”.

В текущем году  исполняется 215 лет со дня рождения классика белорусской литературы, поэта, драматурга и публициста  В.И. Дунина–Марцинкевича. Он  оставил   нам богатое творческое наследие, которое оказало  огромное влияние на становление новой национальной литературы.

В ходе мероприятия старшеклассники совершили виртуальный  экскурс  в историю рода с помощью слайд- презентации “Визитная карточка рода Марцинкевича”. Много внимания было уделено жизненному и  творческому  пути драматурга и просветителя. Ребятам напомнили и о том, что на бобруйщине есть много мест, связанных с классиком и носящих его имя. Это и Могилёвский областной театр драмы и комедии, которому присвоено имя В. Дунина–Марцинкевича, это и одна из улиц города. В 2008 году в городском парке культуры и отдыха в Бобруйске был открыт памятник–бюст  знаменитому земляку, что говорит о том, что бобруйчане помнят и чтут память о великом белорусском  классике.

В заключение прозвучали  слова о том, что  белорусская  литература очень богата на яркие имена, но без творчества В. Дунина–Марцинкевича она напоминает собой дерево без могучей ветки.